Sehzade Mehmed

Sehzade Mehmed - ur. 1521r. w Stambule zm.1543r. w Manisie. Syn Sulejmana Wspaniałego i Sułtanki Hurrem. W latach 1541-1543 władał Manisą.

Książę Mehmed został nieoczekiwanie przeniesiony do Manisy. Mogły mieć na to wpływ jego liczne sukcesy wojskowe. Natomiast jego bart Mustafa został wysłany do Amasyi.

W 1543r. książę nieoczekiwanie zmarł. Istnieje kilka wersji jego śmierci. Jedną z nich jest choroba - czarna ospa. Inni mówią że zmarł śmiercią naturalną. Początkowo został pochowany w meczecie Bajazyda. Później władca rozkazał zbudowanie kompleksu meczetowego Sehzade dla upamiętnienia syna. Książę został w nim pochowany a nad jego trumną został powieszony tron. 

Krótko przed śmiercią przyszła na świat jego córka Humasah. Trzy razy wychodziła za mąż. Urodziła 6 synów i 5 córek. Zmarła w wieku 52 lat i została pochowana z ojcem. 

Sehzade Mustafa

Sehzade Mustafa - ur. w 1515r. w Manisie zm. 6 października 1553r. w Konyi. Syn Sulejmana Wspaniałego i Sułtanki Mahidevran. Władał Manisą przez osiem lat od 1533. Od 1541 do 1553r. rządził w Amasyi. Był następcą tronu i bardzo lubianym wśród ludu księciem.

Mustafa miał problemy w dogananiu się ze swoim ojcem, który jak mówią źródła historyczne był bardziej zainteresowany jego bratem - Mehmedem. Sułtan faworyzował młodszego syna co nie podobało się Mustafie. Szokiem dla księcia było przeniesienie do do Amasyi - mniej znaczącej prowincji od Manisy. Mimo tego że Mehmed został gubernatorem Manisy to Mustafa pozostawał nadal prawowitym następcą tronu. 

Egzekucja

Podczas kampanii perskiej wojska Sulejmana zatrzymały się na pewien czas w Eregli. W tym czasie Rustem Pasza zaproponował księciu dołączenie do armii ojca a samego sułtana przekonał o tym, że jego syn przyjedzie go zabić. Mustafa przyjął propozycję i zgromadził wojsko. Sulejman traktując go jak

Mahidevran Sultan

Mahidevran Sultan - ur. 21 lutego 1500r. zm. 3 lutego 1580 w Bursie. Żona sułtana Sulejmana Wspaniałego. Matka najstarszego księcia Mustafy. Prawdopodobnie pochodziła z Albani. 

Różne źródła podają, że jej prawdziwe imiona to Malhurub Baharay lub Rosne Paravane. Znana również jako Gulbahar, Gulbehar, Gulfrem, Gulden. Jej imię oznacza 'ta która zawsze jest piękna' lub 'ta której uroda nie przemija'. Sulejman nazwał ją Gulbahar. Sułtan poślubił ją jeszcze jako książę. Urodziła piątkę dzieci w tym syna Mustafę i córkę Raziye. Była rywalką Hurrem, która odsunęła ją od sułtana. Opuściła seraj kiedy jej syna przejął rządy nad Manisą.

Hurrem Sultan

Hurrem Sultan - ur. około 1500-1505r. zm. 1558r. w Stambule. Konkubina a następnie żona Sulejmana Wspaniałego. Matka sułtana Selima II Pijaka. Urodziła sułtanowi kolejno 6 dzieci (w serialu pomijamy Abdullaha): Mehmeda, Mihrimah, Abdullaha, Selima, Bajazyda i Cihangira. 

Pochodzenie

Prawdopodobnie pochodziła z Rohatyna, który ówcześnie należał do Królestwa Polskiego a dzisiaj znajduje się na terytorium Ukrainy. Była córką popa Havryła Lisowskiego. Z rodzinnej miejscowości porwali ją Tatarzy. Niedługo potem trafiła do niewoli a nieco później do seraju sułtana. Jej imię brzmiało Aleksandra lub Anastazja. 

Prawowita żona Sulejmana Wspaniałego

W 1521 urodziła pierwszego syna - Mehmeda. Odsunęła Mahidevran od władcy. Swój wpływ na władcę wykorzystała do zapewnienia tronu jednemu z synów. Możliwe, że doprowadziła do zamordowania najstarszego syna Sulejmana i Mahidevran - Mustafy i Wielkiego Wezyra Ibrahima Paszy. Zmarła 15 kwietnia 1558r. w Stambule. Została pochowana przy meczecie Sulejmana. 

Losy potomstwa

Mehmed zmarł 1543r. Cihangir zginął na wojnie w Persji. Bajazyd został stracony w 1562r. a Selim (najmniej zdolny z rodzeństwa) został władcą

Literatura i Sztuka

Wraz z Sulejmanem jest bohaterką wielu utworów artystycznych. Pisała do sułtana listy miłosne. Miała wpływ na politykę zagraniczną Turcji. Zachowały się jej dwa listy do króla Polski, Zygmunta Augusta w których wyrażała współczucie z powodu śmierci Zygmunta Starego. Prawdopodobnie łagodna polityka Sulejmana wobec Polski wynikała z wpływu Hurrem, która czuła sentyment do rodzinnych stron. Była fundatorką licznych budowli religijnych min. szkół koranicznych i meczetów. Wspierała ubogich a mimo to nie była zbyt lubiana wśród ludu.

Imię

Imię Hurrem nadał jej sułtan. Oznacza ono 'radosna', 'pogodna', 'kwitnąca'. 

Sułtan Sulejman

Sulejman I Wspaniały (Prawodawca) - ur. 6 listopada 1494r. w  Trabzonie (Turcja) zm. 7 września 1566r. w Szigetvar (Węgry). Sułtan z dynastii Osmanów. Panował w latach 1520 - 1566. Syn Selima I Groźnego i Ayse Hafsy. 

Podczas jego panowania Imperium Osmańskie osiągnęło szczyt potęgi. Prowadził wiele wojen, dzięki którym powiększał terytorium. Największy osmański zdobywca. Przeprowadził wiele reform min. armii, administracji i finansów. Wspierał sztukę i poetów. Sam pisał jako Muhibbi.

Życie i rodzina

Pierwszą żonę Sulejmana nazywa się Fulane. Jej prawdziwe imię nie jest znane. Druga żona nazywała się Gulfem. Urodziła syna Murada, który zmarł w młodym wieku. Gulfem prawdopodobnie została zabita podczas zamachu na sułtana. Trzecia żona Mahidevran (Gulbahar) miała z nim syna Mustafę, uznanego na początku za następce tronu a następnie straconego z rozkazu władcy. Czwartą żoną była Hurrem w Europie znana jako Roksolana. Urodziła mu szóstkę dzieci (w historii) w tym jedną córkę. Sulejman kochał ją najbardziej ze wszystkich swoich kobiet.

Dzieci

Mahmud

Fatma Nur

Mustafa

Murad

Mehmed

Mihrimah

Abdullach

Selim

Bajazyd

Razyie

Nuryie Gul

Cihangir

Podboje i polityka

Za panowania Sulejmana imperium znacznie powiększyło swe granice. Głównie narażona na podboje była Europa. Osobiście uczestniczył w trzynastu kampaniach wojennych. W polityce zgranicznej posługiwał się umowami międzynarodowymi.

Gdy wstąpił na tron Imperium Osmańskie było odizolowane od Europy jako państwo muzułmańskie.

Wraz z naratającą ekspansją muzułmanów pojawiały się kolejne konflikty. Najpoważniejszy związany był z walką o koronę Węgier. Do walki z sułtnem stanęli Habsburgowie. Spór z nimi spowodował zacieśnienie stosunków z Francją. Franciszek I Walezjusz dążył do sojuszu z Imperium ale starania te doprowadziły do zawarcia w 1535 roku układu między Franciszkiem a Sulejmanem.

Następnie inne kraje poszły w ślady Francji i zaakceptowały Imperium Osmańskie jako uczestnika polityki europejskiej. Liczne układy przyczyniły się do osłabienia pozycji ekonomicznej rynku.

W polityce europejskiej padszacha występowały dwie republiki kupieckie: Wenecja i Dubrownik.

Polska

Zanim Sulejman zasiadł na tronie Polska i Imperium Osmańskie zawarły trzyletni pokój, który wygasł wraz ze śmiercią Selima I. Sulejmanowi zależało na przyjaznych stosunkach z Polską . Zygmunt Stary również nie chciał konfliktu z Imperium Osmańskim. Podczas wyprawy na Węgry Sulejman rozważał zaatakowanie Polski jednak po otrzymaniu wsparcia od Zygmunta Starego, wycofał się z tego.

Podbicie Rodos

Armanda sułtana składała się z 400 statków a na ich podkłacie przewieziono około 160 tysięcy ludzi. Na wyspie był garnizon Joannitów złożony z około 7500 żołnierzy. Walki trwały sześć miesięcy do momentu zdobycia wyspy przez Osmanów. 

Węgry

Podczas panowania Sulejmana był prowadzony szereg wojen z Węgrami. Celem pierwszej wyprawy wojennej było zdobycie Belgradu (powodem było haniebne potraktowanie posła tureckiego, który był min. torturowany i niepłacenie haraczu). Turcy zdobyli Belgrad. 

Kolejna wojna wybuchła. Na Węgry wkroczyły dwie armie osmańskie. Podczas tej kampanii miały się rozstrzygnąć losy Węgier- bitwa pod Mohaczem.

10 maja 1529 roku sułtan wyruszył na kolejną wyprawę na Węgry by osadzić na tronie Zapolyę. Po zdobyciu Budy w imieniu Sulejmana koronowano Zapolyę na króla Węgier. Niedługo potem chciał podbić Wiedeń ale nie udało mu się to. 

Persja

Walcząc o poszerzenie granic swego państwa sułtan nie zapomniał o wschodnich granicach. Pierwszą wojnę z Perscją sułtan rozpoczął w 1534r. Tego samego roku zdobył Bagdad. 

Wielcy Wezyrowie za czasów Sulejmana Wspaniałego

pasza Piri Mehmed

pasza Ibrahim z Pargi

pasza Ajas Mehmed

pasza Lutfi

pasza Hadim

pasza Rustem

pasza Kara Ahmed

pasza Semiz Ail

pasza Sokollu Mehmed