Sułtan Sulejman

Sulejman I Wspaniały (Prawodawca) - ur. 6 listopada 1494r. w  Trabzonie (Turcja) zm. 7 września 1566r. w Szigetvar (Węgry). Sułtan z dynastii Osmanów. Panował w latach 1520 - 1566. Syn Selima I Groźnego i Ayse Hafsy. 

Podczas jego panowania Imperium Osmańskie osiągnęło szczyt potęgi. Prowadził wiele wojen, dzięki którym powiększał terytorium. Największy osmański zdobywca. Przeprowadził wiele reform min. armii, administracji i finansów. Wspierał sztukę i poetów. Sam pisał jako Muhibbi.

Życie i rodzina

Pierwszą żonę Sulejmana nazywa się Fulane. Jej prawdziwe imię nie jest znane. Druga żona nazywała się Gulfem. Urodziła syna Murada, który zmarł w młodym wieku. Gulfem prawdopodobnie została zabita podczas zamachu na sułtana. Trzecia żona Mahidevran (Gulbahar) miała z nim syna Mustafę, uznanego na początku za następce tronu a następnie straconego z rozkazu władcy. Czwartą żoną była Hurrem w Europie znana jako Roksolana. Urodziła mu szóstkę dzieci (w historii) w tym jedną córkę. Sulejman kochał ją najbardziej ze wszystkich swoich kobiet.

Dzieci

Mahmud

Fatma Nur

Mustafa

Murad

Mehmed

Mihrimah

Abdullach

Selim

Bajazyd

Razyie

Nuryie Gul

Cihangir

Podboje i polityka

Za panowania Sulejmana imperium znacznie powiększyło swe granice. Głównie narażona na podboje była Europa. Osobiście uczestniczył w trzynastu kampaniach wojennych. W polityce zgranicznej posługiwał się umowami międzynarodowymi.

Gdy wstąpił na tron Imperium Osmańskie było odizolowane od Europy jako państwo muzułmańskie.

Wraz z naratającą ekspansją muzułmanów pojawiały się kolejne konflikty. Najpoważniejszy związany był z walką o koronę Węgier. Do walki z sułtnem stanęli Habsburgowie. Spór z nimi spowodował zacieśnienie stosunków z Francją. Franciszek I Walezjusz dążył do sojuszu z Imperium ale starania te doprowadziły do zawarcia w 1535 roku układu między Franciszkiem a Sulejmanem.

Następnie inne kraje poszły w ślady Francji i zaakceptowały Imperium Osmańskie jako uczestnika polityki europejskiej. Liczne układy przyczyniły się do osłabienia pozycji ekonomicznej rynku.

W polityce europejskiej padszacha występowały dwie republiki kupieckie: Wenecja i Dubrownik.

Polska

Zanim Sulejman zasiadł na tronie Polska i Imperium Osmańskie zawarły trzyletni pokój, który wygasł wraz ze śmiercią Selima I. Sulejmanowi zależało na przyjaznych stosunkach z Polską . Zygmunt Stary również nie chciał konfliktu z Imperium Osmańskim. Podczas wyprawy na Węgry Sulejman rozważał zaatakowanie Polski jednak po otrzymaniu wsparcia od Zygmunta Starego, wycofał się z tego.

Podbicie Rodos

Armanda sułtana składała się z 400 statków a na ich podkłacie przewieziono około 160 tysięcy ludzi. Na wyspie był garnizon Joannitów złożony z około 7500 żołnierzy. Walki trwały sześć miesięcy do momentu zdobycia wyspy przez Osmanów. 

Węgry

Podczas panowania Sulejmana był prowadzony szereg wojen z Węgrami. Celem pierwszej wyprawy wojennej było zdobycie Belgradu (powodem było haniebne potraktowanie posła tureckiego, który był min. torturowany i niepłacenie haraczu). Turcy zdobyli Belgrad. 

Kolejna wojna wybuchła. Na Węgry wkroczyły dwie armie osmańskie. Podczas tej kampanii miały się rozstrzygnąć losy Węgier- bitwa pod Mohaczem.

10 maja 1529 roku sułtan wyruszył na kolejną wyprawę na Węgry by osadzić na tronie Zapolyę. Po zdobyciu Budy w imieniu Sulejmana koronowano Zapolyę na króla Węgier. Niedługo potem chciał podbić Wiedeń ale nie udało mu się to. 

Persja

Walcząc o poszerzenie granic swego państwa sułtan nie zapomniał o wschodnich granicach. Pierwszą wojnę z Perscją sułtan rozpoczął w 1534r. Tego samego roku zdobył Bagdad. 

Wielcy Wezyrowie za czasów Sulejmana Wspaniałego

pasza Piri Mehmed

pasza Ibrahim z Pargi

pasza Ajas Mehmed

pasza Lutfi

pasza Hadim

pasza Rustem

pasza Kara Ahmed

pasza Semiz Ail

pasza Sokollu Mehmed